مهندسی هسته ای، به لحاظ اسم ،در وهله اول ممکن است به نظر رشته ای مربوط به فیزیک هسته ای بیاید ودر حال حاضر نیز این توهم در برخورها ومذاکرات برای بعضی اشخاص پیش می آیدولی با همه ی تشابه اسمی عملا مشابهتی بین این دو وجود نداردومهندسی هسته ای همانقدر به فیزیک هسته ای مربوط است که مهندسی مکانیک ،مهندسی شیمی ویا سایر رشته های مهندسی ممکن است به فیزیک هسته ای مربوط باشند.به طور کلی مهندسی هسته ای شاخه ای از مهندسی است که در آن مسائل تکنولوژی راکتورهای هسته ای مورد مطالعه وتجزیه وتحلیل قرار می گیرد ومطالعات عالیه درطرح مکانیکی،انتقال حرارت،متالوژی،ترمودینامیک،آنالیزتنش،کنترل،عمل شیمیایی وفیزیک نوترونی جزو معلومات الزامی مهندسی هسته ای انجام می گیرد.
می توان گفت اولین تخصص مهندسان هسته ای طراحی و گسترش راکتورهای شکافتی پیشرفته ، تحقیقات بنیادی در گسترش و تعمیق استفاده از انرژی همجوشی ،گسترش انرژی هسته ای هم در زمینه تئوری و هم کاربردی برای پسمانداری زباله های رادیواکتیو، مدیریت مواد هسته ای ،تولید رادیو ایزوتوپها برای کاربردهای پزشکی و دیگر کاربردهای صنعتی، با تاکید بر افزایش رفاه بشریت درحال حاضر و حفظ بهتر محیط زیست برای آیندگان است.
